Haptonomie.
Aangezien wij onszelf vooral ervaren door het contact met de ander, kan door het affectieve contact met mij, fysiek maar ook ‘ op afstand’ in aandacht, wellicht beter ervaren worden in het lijf, hoe het aanvoelt, hoe het er voor staat en dus hoe jij als geheel er voor staat; hoe ervaar je bijvoorbeeld de ruimte, de stoel waarop je zit, de mensen om je heen, wat doet dit met je. Ga je er naar toe of er van af? En als gevolg daarvan; open je of sluit je. Maar ook dat je je meer of minder kunt openen of sluiten voor hetgeen er op je af komt. Hoe maak je je eigen ruimte groter of kleiner. Ga je ‘erop af’, of wil je je juist verschuilen. Alles is voelbaar in het lichaam. En juist dus ook in het contact met de ander. Ik maak a.h.w. je reis door je lichaam mee, en maak duidelijk wat mijn gevoel hierin is, wat wellicht weer kan helpen jouw gevoel beter te kunnen duiden. En juist door naar een gevoel toe te gaan, en niet er van af, wordt dit beter te hanteren. Met diverse oefeningen kan dit nog duidelijker ervaren worden, begrijp je e.e.a. beter.
Ook kan ik de leerling ‘de basis aanreiken’, iemand laten ervaren hoe het is om echt in de basis te zijn: het centrum van je lichaam, maar ook van je hele wezen. Hoe beter in je basis, hoe meer contact de stem met jezelf zal hebben en hoe beter je ermee kan communiceren. Direct in fysieke zin zal de adem vanzelf lager komen, wat voor goed stemgebruik essentieel is.
Een leerling kan bij het zingen, het ‘stemgeven’, aanlopen tegen blokkades. Zijn deze puur fysiek –technisch of spelen emoties hierin een belangrijke rol? Zijn er delen in het lichaam waar je niet naar toe wilt, sla je delen over, en zo ja, waarom is dit zo? Ben je bang voor bepaalde emoties en schiet je daarom steeds in dezelfde reflex? Ook hierin kan, door het contact met mij in de oefeningen en aanrakingen meer duidelijkheid komen. Hoe completer, fysiek, emotioneel en rationeel, je je als zanger/performer kunt voelen, des te overtuigender en ontroerender je prestatie op het podium zal zijn.